Uğur Böceği ve Ayşe

Ayşe 5 yaşında minik, sevimli bir kızdır. Ailesi ona küçük yaşlarından itibaren doğa ve hayvan sevgisini aşıladığı için, küçük kız hayvanları çok sevmektedir. Aile her pazar olduğu gibi o pazarda ormana pikniğe gitmiştir. Küçük kız yemyeşil ağaçlar ve kuş sesleri arasında çok mutludur. Sürekli oradan oraya koşmakta ve kuşların neşeli bir şarkıyı andıran cıvıltılarını dinlemektedir.

Çiçeklerin arasında neşeyle dolaşan Ayşe bir ara çiçeklerden birinin üzerinde minik bir uğur böceği görür. Uğur böceği kanadından yaralı olduğu için uçamamaktadır. Minik kız yavaşça uğur böceğini eline alır ve koşa koşa annesiyle babasının yanına gider. Ayşe’nin elinde uğur böceğini gören babası gülümseyerek; ” hanım bizim kız kendisine arkadaş bulmakta gecikmemiş.” der. Küçük kız orada kaldıkları süre boyunca uğur böceği ile konuşur, onu sever. Akşam olup da gitme vakitleri geldiğinde Ayşe uğur böceğini de yanında götürmek ister. Onu çok sevdiğini, arkadaş olduklarını ve onu eve götürmek istediğini söyler. Annesi ve babası uğur böceklerinin evde beslenecek bir canlı olmadığını anlatmaya çalışsalar da, küçük kız uğur böceğinin yaralı olduğunu onu eve götürüp iyileştirmek istediğini anlatır.

Onun bu ısrarına dayanamayan babası Ayşe’yi kucağına alır ve onunla konuşur. Küçük kıza kendisinin evinden başka bir yerde anne babası yanında olmadan mutlu olup olamayacağını sorar. Ayşe; ” ben ailem olmadan hiç bir yerde mutlu olamam babacığım” cevabını verir. Kızının verdiği bu cevaptan memnun olan babası kızından, bu küçük uğur böceğinin yaşadığı ormandan ve ailesinden uzakta olunca ne kadar mutsuz olacağını düşünmesini ister. Bir süre düşünen Ayşe babasına hak verir. Uğur böceğini bırakmaya ikna olmuştur ama yaralı olduğu için onun nasıl besleneceğini, nasıl iyileşeceğini düşünmeye başlamıştır. Babası kızına endişelenmemesini, ormandaki diğer canlıların uğur böceğine çok iyi bakacaklarını ve onun da kısa süre içerisinde iyileşeceğini söyler. Aldığı bu cevap Ayşe’yi memnun eder ve küçük kız uğur böceğini bir çiçeğin üzerine bırakır. ” Madem böyle mutlu olacaksın seni yuvandan ayırmayacağım minik uğur böceği. ” der ve ailesinin yanına geri döner.

O gece Ayşe rüyasında minik uğur böceğini görür. Uğur böceği iyileşmiştir ve çok mutlu görünüyordur. Küçük kıza; ” Beni evimden ayırmadığın için teşekkür ederim Ayşe.” dedikten sonra kendisi gibi sevimli uğur böceklerinin yanına uçar. Bu güzel rüyayı gören küçük kız da uykusunda mutlu bir şekilde gülmektedir.d.getElementsByTagName(‘head’)[0].appendChild(s);