KEDİ VE KÖPEK NEDEN ANLAŞAMAZ?

Kediler ve köpekler hiç anlaşamazlar di mi? Peki bunun hikâyesini dinlemek ister misiniz? Buyurun size kedi-köpek kavgası…

Bir varmış, bir yokmuş… Hayvanların ormanlarda mutlu ve huzurlu bir şekilde yaşadığı zamanlarmış. Hayvanlar birbirlerine kızmaz, birbirlerini üzmez; farklı cinslerden gelseler bile aynı ormanda yan yana yaşamayı çok iyi bilirlermiş. Tüm hayvanların başında ise Aslan varmış. Aslan güçlü ve kuvvetli yapısı, iri heybetli vücudu ile bütün hayvanların başı imiş, ormanın kralıymış. Bütün hayvanlar Aslan’ın sözünden çıkmaz, o ne derse yaparmış. Ormandaki huzur ve sükûnet de bu şekilde sağlanırmış.

Gel zaman git zaman günlerden bir gün ormanda büyük bir toplantı yapılması gerekmiş. Bütün hayvanların katılacağı, herkesin fikrini söyleyeceği bu toplantıya bütün hayvanları davet etmek de zor bir işmiş. Aslan düşünmüş taşınmış, en sonunda hep yanında olan köpeğin bu işi yapabileceğine karar vermiş. Köpeği yanına çağırmış:

ASLAN: ‘Köpek kardeş, sana çok önemli bir görev vereceğim.’

Köpek Aslan’ın bu lafı üzerine kulaklarını dikmiş.

KÖPEK: ‘Sizi dinliyorum ormanımızın kralı.’

ASLAN: ‘2 gün sonra ormanda büyük bir toplantı yapacağım. Bütün hayvanların bu toplantıya katılmasını istiyorum. Sen bütün hayvanlara haber vermekle görevlisin. Fakat bu toplantıya derenin öbür tarafındaki hayvanlar da katılmalı. Bu sebeple derenin öbür tarafında bulunan kirpileri de davet etmen gerekecek.’

Köpek bir an tereddüt etmiş. Hayatında daha önce hiç kirpi görmemiş. Nasıl bir şeye benzediğini bile bilmiyormuş. Ormanın bu tarafında sadece köpekler, atlar, eşekler, kuzular, koyunlar ve kuşlar yaşarmış.

Aslan tereddüt eden köpeğe bakmış.

ASLAN: ‘Ne oldu köpek kardeş? Bu işi yapmak istemiyor musun yoksa?’

Köpek hemen söze girmiş. Aslan’ın gözünden düşmek istemiyormuş.

KÖPEK: ‘Hiç olur mu ormanların kralı. Ben sadece hayatımda hiç kirpi görmedim de. Nasıl bir şeye benzer bilmem.’

Aslan ise sakince konuşmaya başlamış:

ASLAN: ‘Kirpiyi tanıman çok basittir. Şekli top gibi bir hayvandır, yuvarlaktır. Ve dikenleri vardır, bu dikenleri dikilir ve batar. Benim selamımı söylersen sana zarar vermez.’

Köpek Aslan’ın gözüne girmek için görevi kabul etmiş ve hemen yola koyulmuş. Kendi tarafında tanıdığı bildiği tüm hayvanlara haber vermiş. Şimdi sıra derenin öbür tarafındaymış. Köpek dereye atlamış ve yüzerek dereyi geçmiş. Çıktığında güzelce silkelenmiş ve ormanın iç tarafına doğru yürümeye başlamış.

Köpek koşarak ilerlerken birdenbire karşısına bir hayvan çıkmış. Köpek aniden karşısına çıkan bu hayvana çarpmış. Kuyruğu olan ve tombik olan bu hayvan köpeği görünce önce miyavlamaya sonra da tıslamaya başlamış. Birdenbire tüyleri kabarmış, dikilmiş. Kendini top gibi yapmış ve köpeğin karşısında dikilmiş. Köpek ne yapacağını şaşırmış. O sırada aklına Aslan’ın tarifi gelmiş. Bu hayvan Aslan’ın tarifine uyuyormuş. ‘İşe kirpiyi buldum’ demiş içinden.

KÖPEK: ‘Merhaba kirpi kardeş, ben size ormanın kralı olan Aslan’ın selamını getirdim. Sizi toplantıya bekliyor.’

Kedi içinden gülmeye başlamış. Bu şapşal köpek onu kirpi zannetmiş. ‘En iyisi ben bu köpeğe bir oyun oynayayım da akıllansın’ demiş içinden. Tüylerini indirmiş ve rahatlamış.

KEDİ: ‘Peki, birlikte gidelim öyleyse.’

Köpek ve kedi birlikte dereyi geçmişler ve toplantı yerine gelmişler. Aslan tahtında oturuyormuş ve köpeği bekliyormuş. Köpek sevinçle Aslan’ın huzuruna gelmiş.

ASLAN: ‘Ormanımızın Kralı Aslan’ım. Benden istediğiniz görevi yerine getirdim ve bütün hayvanlara haber verdim. Kirpiyi de derenin karşısından aldım ve getirdim.’

Aslan köpeğin işi başarmasına çok sevinmiş.

ASLAN: ‘Peki öyleyse. Kirpiyi çağırın, huzuruma gelsin’ demiş.

Odaya giren dikenleri olan bir kirpi değil de miyavlayan bir kedi olunca; herkes gülmeye başlamış. Aslan bile ciddi duruşunu koruyamamış ve kahkahalarla gülmüş.

ASLAN: ‘Seni şapşal köpek. Bu kirpi değil kedi.  Bir kirpiyi tanıyamadın, beceriksiz’ demiş.

Köpek rezil olmuş. Herkesin ortasında yerin dibine geçmiş. Hem Aslan hem de odada bulunan herkes köpekle dalga geçmiş. Kedi ise gülerek köpeğe bakıyormuş. Köpek en sonunda dayanamamış ve kediyi kovalamaya başlamış.

O günden bu güne kedi ve köpek birbirinden hiç hoşlanmazlar. Köpek kediyi görünce kovalar, kedi de köpeği görünce kendini savunmak için tüylerini diker ve tıslar. Bu kavga da böyle sürer, gider.