Günlerden bir gün, Aslı’nın canı evde çok sıkılmış. Arkadaşlarının hepsi tatile gitmiş, annesi işe… O gün de babasının tatil günüymüş. Ama, babası da Aslı ile ilgilenmiyormuş. Aslı, çok sıkılmış. Babasından, onunla ilgilenmesini istemiş. Ancak, babası yapması gereken işlerinin olduğunu söylemiş. Aslı, çok üzülmüş ama babasına da darılmamış. Babası, işlerini bitirdiğinde Aslı odasında yalnız başına yatmaktaymış.

Babası “Aslı, yoksa bana küstün mü?” diye sormuş. Aslı “Yok babacım, neden küseyim ki? Ben çocuk muyum? İşin varsa, tabi ki işini yapacaksın” Babasının kızının bu anlayışına hayran olmuş ve onu ödüllendirmek için, ona bir süpriz yapmak aklına gelmiş. Ve hemen o anda; “Aslıcım, eşofmanlarını giy seni bir yere götüreceğim. Ama sorma sürpriz” demiş. Aslı çok heyecanlanmış. Eşofmanlarını giymiş ve koşarak arabada kendisini bekleyen babasının yanına gitmiş. Arabaya binmiş, yol boyunca babasının ağzından laf almaya çalışmış. Ancak, babası ısrarla sürpriz olduğunu, hiç birşey söylemeyeceğini söylüyormuş.

“Evet, Aslı geldik” dediğinde babası, bir göl kenarındalarmış. Aslı, burayı çok beğenmiş, ama buraya ne için geldiklerini tam anlayamamış. Babası bagajdan oltaları çıkarmış ve balık tutacaklarını söylemiş. Balık tutarken çok eğlenmiş Aslı. Babasına o gün için teşekkür ederken, neden böyle bir sürpriz yaptığını sormuş. Babası Aslıya “İşim olmasını anlayışla karşıladığın, bana küsmediğin için seni ödüllendirmek istedim” demiş.

Aslı, o günden sonra hiç anlayışsızlık yapmamış. Anne ve babasının işleri nedeni ile onunla vakit geçirmediklerinde, onları sıkboğaz etmemiş. Ve sonunda hem annesi ve babası tarafından ödüllendirilmiş.

Çocuklar, sizlerde anne ve babanız sizinle ilgilenemediğinde onlara anlayış gösterin. Çünkü, boş vakitlerinde mutlaka ve mutlaka sizinle ilgilenecek ve ilgilenemedikleri zamanı telafi edeceklerdir.