Küçük Kurdun İntikamı

Baba koç o gün çok sinirliydi. Çoban Efe bunu görünce dayanamayıp sormuş, “Hayırdır baba koç, ne oldu, neden bu kadar sinirlisin.” Baba koç çobanın yanına oturarak “Nasıl sinirli olmayayım. Dereye su içmeye indiğimde küçük bir kurt yavrusu gördüm. Tam yakaladım öldürecektim, beni oyalayıp birden kaçtı. O biraz büyüdüğünde benim karıma, çocuklarıma, torunlarıma saldırabilirdi oysa.” Çoban koçun üzüntüsünü insan olduğu için tam olarak anlayamasa da onu teselli etmeye çalışmış.

Bu olayın üzerinden iki yıl geçmiş. Son 1 yıldır etrafta nam salan kızıl başlı kurt ve sürüsü, çevrede neredeyse hiç koyun sürüsü bırakmamış. Çoban kızıl kurtun korkusundan dışarı çıkmak istemeyen sürüsünü zorla 1 2 saatliğine dışarı çıkarmış. “Korkmayın, köpeklerimiz bizi korur. Sürekli ağılda kalamazsınız açlıktan öleceksiniz.” demiş. Hayvanlar önce biraz ürkse de alışıp otlamaya başlamış. Tam bu sırada kızıl kurt ve ordusu saldırmak için hazırmış. Kızıl kurt, “Civardaki son sürü bu. Şimdi inip onları da talan edeceğiz. Ancak sadece baba koçu bırakın bana. Beni küçükken koavalyıp korkutmuştu, şimdi de o korksun bakalım.” demiş.

Kurt sürüsü hep birlikte ilk önce çoban köpeklerine saldırmış. Biraz direnen köpekler, sayıları fazla olan kurtlara yenik düşmüş. Köpekleri geçen kurtlar koçlara, koyunlara ve en son olarak da kuzulara girişmişler. Ne kadar karşı koymaya çalışsalar da koyunlar başarılı olamamış ve yenik düşmüşler. Etraftaki tüm köpek, koç, koyun ve kuzular öldürülmüş. Bir tek baba koç hariç… Kızıl kurt dağlardan inmiş ve baba koçun yanına gelmiş. “Hey gidi günler hey…” demiş. Koç kurdu tanımış.

“Hatırlıyor musun ihtiyar, bundan tam 2 yıl önceydi yine karşılaşmıştık. Yine birimiz titriyordu korkudan diğerimiz gülüyordu. Ama şimdi işler biraz değişti, bu sefer gülen sen değil, benim.” Baba koç 2 yıl öce elinden kaçırdığı kurdun intikam için yöredeki tüm sürüleri yok etmesine çok şaşırmış. Ve tabi kendisini öldürmemesine de.

“Ben 2 yıl önce kendi aklımla elinden kurtuldum. Sende şimdi aklını kullanabilirsen kurtulabilirsin elimizden. Seninle teke tek savaşacağım, eğer beni yenersen ordum sana bir şey yapmayacak.”

Baba koçun bunu kabul etmektan başka çaresi yoktu. Bacakları korkudan ve yorgunluktan titrese de kurda sonuna kadar direnmiş. Kurdun güçlü dişlerinden aldığı darbeler öldürücü değilmiş daha ancak çok can yakıcıymış. Birden aklına kurtların narin mideleri ve kendilerinin güçlü boynukları gelmiş. Tüm gücü ile kurdun midesine bir darbe vurmuş ve kurt cansız bir şekilde yere yığılmış. Komutanlarının yerde ölü yattığını gören diğer kurtlar korkudan dağa kaçmış ve baba koç hayatta kalmış. Olan biteni ağaç üzerinden izleyen çoban, “Hey gidi eski dostum, hey. Sen neymişsin ya.” demiş ve koçu sırtına alarak köye doğru yol almış.